Чаму я не крычу Богу?

Думка якая мяне турбуе, гэта мае стасункі з Богам.
Раней, калі было шмат стрэсу, калі вакол мяне было шмат выклікаў. 
Калі я нацягваў адказнасць за ўсё што адбываецца на сябе. То гэта крык да Бога заўсёды быў са мною. Умацоўваў мяне і накіроўваў мяне да каштоўнасці Вечнага Жыцця ў супрацьстаўленне існуючай рэчаіснасці.

Алеж с першымі крокамі ў бок псіхічнага выздараўлення і нармалізацыі сітуацыі, стасункі пачалі мяняцца. Колькасць такіх зваротаў да Богу пачало змяншацца. Я пайшоў далей, робячы стасункі з Богам менш напружанымі і больш прыемнымі. За конт адмены тых ці іншых рэлігіёзный патрабаванняў да самога сябе. Стаў адчуваць сябе яшчэ лепш. Алеж і звароты да Бога паменшыліся. 

Вось жыву зараз, змяняю сферу дзейнасці. Адкрываю сэнсы жыцця. І гэта ў асноўным сам насам з сабою... У гэтых сапраўды вельмі значных пытаннях, сам насам з сабою, сваім адчуваннем міра і логікай. Зрэдку звяртаюся да Бога. 

Мяне гэта турбуе.

Ёсць некалькі гіпотэз, зза чаго гэта адбываецца:
1. Стасункі з Богам змяніліся, і калі справа ідзе нават пра вельмі важныя для мяне справы я вырашаю іх сваімі моцамі. А да Бога звяртаюся, толькі калі ўжо зусім край.
2. Тыя рэчы якімі я займаюся, і якія мяне займаюць, усёжтакі не з'яўляюцца для мяне настолькі важна-вырашальнымі, каб з імі я звяртаўся да Бога.

У мяне няма адказу, і нарэшце з гэтым пытаннем я магу звярнуцца да Бога! 
Дапамагі мне Госпадзі Іісусе.

Update 26.05.2023
Не без дапамогі малітвы і абмеркаванняў у Facebook.

Я рады падзяліцца з ваімі сваімі высновамі.
Адказ атрымоўваецца комплексны і сумяшчае 2 выдвінутыя мною гіпотэзы:
1. Мае маўчанне перад Богам не носіць крытычнага характару, усежтакі я даволі часта узгадваю і думаю пра Яго, дзялю з ім Радасныя моманты і звяртаюся да Яго калі перажываю за блізкіх. Гэтыя думкі і звароты дораць мне радасць і мір. Так, у гэтым зараз няма непрыклоннага грукання ў дзверы і плача. Алеж і такія перажыванні я не адчуваю апошнім часам.
2. Калі казаць пра выбар прафесіі і змену сферы дзейнасці, то тут бачна для мяне пакульшто няма нічога крытычнага. І я хутчэй як даследчык адкрываю для сябе новы накірунак, прыглядаюся да яго. З іншага боку, мая холаднасць да IT-індустрыі вельмі відавочна і не патрабуе канкрэтызацыі.