Птушкі пад Грыбом

Усё больш прыціскаюсь да дрэваў
Усё больш адчуваю цяпло
Якое праз птушачны спевы
Маё прасвятляе нутро

Нам трэба яшчэ тут пажыць усім
Удыхаць той жыцця арамат
Што дараць прырода і людзі
Што дарыцца проста за так

Усё скончыцца, чуеш радная
Праз месяц, гады ці той век
І будзе змяненне прыроды
І будзе другі чалавек

І ведаеш, можам баяцца
Што ChatGPT ці дурак
Запусцяць у сусветнай прасторы
Гадзіннік імклівы назад

Мы птушкі, мы звыкліся лётаць
Ад жаху, вайны і грыба
І ў нашым з табою сусвеце
Гняздо то вісіць у крыла

Ляцім ці сідзім
Няма справы
Глядзі...
Набліжаецца грыб...
Ты сцісні руку маю моцна
І будзе ўлюблёны той міг!