Сябр-Папа
- - - - - - -
Праз 30 год
амаль у Раю
Алеж жыву яшчэ
Жыву!
Як стары пень
Буду сядзець
І проста
У далячынь глядзець
Прыйдуць сяброўкі
Да мяне
Паведаміць
Хто як жыве
Узгадаем добрыя часы
Калі сядзелі да начы
Як танчылі
Аралі ў сласць...
Як потым трэба
Было спаць,
Праз чысціць зубы
Твор чытаць
Мае дачушкі
Скрозь гады
Сябрамі сталі мне
глядзі!
Не буду больш
На іх бурчаць
Чамусьці шчыра
Павучаць
Бо шлях прайшлі
Не горш чым я
І можа больш у
Іх быцця....
І слёзы там
І боль была
Каханне, радасць
І нуда
І вось
Я, кволы старычок
Чым падтрымаць
Іх зараз б мог?
Праз усё жыццё
Адно дабро
У ахапку ўзяць
Мацней абняць
Суцешыць
Супакоіць іх
Хоць хтоб не правы
быў з іх
Сказаць, што моцна
Так люблю
І што турботы
Пацярплю
Бо як у люстэрке
Паглядзі
У дачушках
Дзеянні маі
Свае б мне словы
не забыць
Каб сябрам-папай
Вечна быць