Працягваю пікіраваць
Пад вечар адчуваю сябе больш складана.
Адчуваю, нібы вучыўся хадзіць. І ўвесь гэты час быў на кастылях.
Упіваўся самалюбаваннем, бязмернай колькасцю пахвалы і адабрэння звонку.
Апошні год рыхтавалася платформа для таго, каб з кастылёў (сацыяльнага адабрэння і прыняцця) пераходзіць на ўласныя ногі (апора на сябе). Пераход гэты, мне падаецца трохі балючым, але патрэбным. Я нават не ведаю, можа кастыль яшчэ нават і не ўбралі, можа трохі толькі кранулі. Цяжка зразумець усю перспектыву змен якія мяне чакаюць, змен якія я змагу прыняць.
У добры шлях!