Неабароненае жыццё маніць сабою

Гэтае хрумкае і неабароненае жыццё маніць сабою. Прыцягвае працягваць жыць, скрозь усе выпрабаванні. Адгукаецца музыку жыцця ва ўсім нашым целе. Жываносная музыка, узвышае нас сваімі настроямі і руйнуе сваёй цішынёй. Пакуль хтосьці перастаўляе трэк, мы можам звар'яцець. Бо чаканне мелодыі і мёртвая цішыня невыносна перажываецца намі, даводзіць нас да адчаю. Алеж дастаткова яшчэ пачакаць, каб па ўсім целе разліліся новыя рытмы ўзываючыя нас да жыцця. 

Усё гэта абстрактныя словы, якімі я спрабую за штосьці зачапіцца.

Алеж вось іншыя справы: Раніцай быў чарговы эксперымент па запяканню яйках у баклажанах, баклажаны ўнутры выбраны нібы лодачкі, і надрэзаны для лепшай дыфузіі масла. Кожную раніцу, спрабую штосьці змяняць у сваім аўтарскім рэцэпце. Алеж чарговы раз недасольваю. Пасля абед набылі сабе зімовыя пухавікі. Было радасна. Я апошні раз быў у такім ЖОЎТЫМ І ДУТЫМ можа толькі ў 1-2 класе. Уяўляў сябе тады качком, бо пухавік даваў такую форму. Зараз адчуваю сябе вельмі добра сагрэтым. Алеж вельмі яркім, кіслотна лімонным. Звычайна калі еду ў машыне то шугаюся такіх людзей, думаючы што гэта супрацоўнікі міліцыі. А з іншага боку, падумаў сёння, што калі за мной будзе гнацца міліцыя, то мне будзе цяжка згубіцца ў натоўпе. Алеж у нас ні натоўпаў тут ні той міліцыі якая гоніцца. Таму варыянт нейкі нерэальны. Пайшлі та куртку не мне набываць, а набылі мне. Рад, такім неспланаваным падарункам. Вось яно жыццё, сюрпрызы, і звязка з дзяцінствам. А калі па-сапраўды, то проста ціхая радасць. І дзеці акупіравалі сабе ванну, выкарыстоўваюць яе як гульнявы пакой нумар 6. Нікуды ад іх не дзецца. Падумваем пра такія паралонавыя панелі графітавага колеру для гукаізаляцыі. Бо шумавое забруджванне вельмі моцнае. А на вячэру, Даша парадавала карамельна-міндалевымі-сэрцамі ў форме квадратаў. Было вельмі смачна.

Ну вось неяк так.