А ты як сумуеш?

Працоўны дзень. 
У календары з'явілася паўгады таму запланаваная дата. 
Ехаць трэба ў іншы горад. Даўно там не былі, таму запланавалі яшчэ тыя сія справы.
І вось справа за справаў, поўнае расчараванне і марнаванне часу. Бывае канешне праблісквала штосьці радаснае і светлае. Алеж збольшага сум, раздражненне і абыякавасць да жыцця. Даўно не трапляў у такія становішчы. Перажываў цяжкавата. Узгадаў як раней, такое здаралася часцей, і праходзіла значна цяжэй. Раней было проста невыносна, хацелася праваліцца, ці проста замерці - заснуць і забыць усё як страшны сон.
Адчуваў, што хочацца выгаварыцца. І ўсё да Дашы з пытаннямі: а ты як адчуваеш усю гэтую сітуацыю? А ты як сумуеш? А табе наколькі цяжка? 
І праз гэта, неяк стала лягчэй. 
А потым мы звярнулі з дарогі ў лес і перад намі адкрыліся прыгожыя краявіды возера. І на сэрцы стала добра. І жыццё заграла іншымі фарбамі. 
Вось такая тэрапія лесам і возерам. Можна ставіць каля тэлевізара стакан з вадой. Уключаць відэа з лесам і возерам. Вада будзе заражацца і мець карысную энергію для барацьбы з апатыяй і бессэнсоўнасцю.