думка (2)

Нешта нявыказанае захрасла ў горле

Вось нібы хочацца сфармуляваць, неяк ахапіць розумам, адчуць да канца, асэнсаваць у канцы та канцоў. Але замест гэтага проста камяк. І такая моцна трывога, нейкая спешка ў тым каб узяць аловак, ці пачаць пісаць. І яно выйшла з мяне. Здаецца, штосьці важнае. З алоўкам я сядзеў, сядзеў і толькі загагулі выйшлі. Вось зараз спроба пісаць. Спроба падступіцца да таго, што кліча і не падпускае.

І яшчэ ў гэтай справы ёсць такая дрэнная акалічнасць, перад ёй губляе каштоўнасць розная іншая дзейнасць. Вось здаецца і тое можна, і гэта... а думка круціцца - не хачу, трэба штосьці з гэтым камяком зрабіць. Нібы трэба зараз вырашыць, штосьці вельмі важнае ў жыцці.... а што, невядома.
Ці можа хочацца неяк спрасціць жыццё, каб не было яно складаным такім, каб стала больш празрыстым.... пішучы разумею, што не хачу спрашчэння. Лепш ужо навучыцца працаваць з тым, што ўсё не проста. Неяк зжывацца з гэтым. У гэтым ёсць свая прыгажосць.

Добрая думка для асэнсавання

Зноў жа - жывеш, робіш, ідзеш да мэты.
А потым узнікае думка. 
Думка, якая можа паставіць пад пытанне, любое з тых дзеянняў, якія ты заўсёды на аўтамаце рабіў. Вось яно - золата! Гэта неверагодна добрая думка, якая вядзе да асэнсавання, якая вядзе да пытанняў.
А пытанні падштурхоўваюць нас да асэнсаваных рашэнняў.
Такім чынам з'яўляецца адказнасць, як "адказ на пытанне". 
І адказнасць дзеяннямі, рашэннямі, усім жыццём.

Пакуль ты па накатаная чалавек, хрысціянін, беларус, муж, бацька, праграміст, бізнесмен ці псіхатэрапеўт. Ну ёсць і ёсць. Нібы частка мяне. 
А ў адзін момант узнікне думка: 
- А ці магу я быць, не беларусам? 
- А ці магу я быць, не хрысціянінам? 
- Ці магу я быць не мужам? 

Асэнсаваныя адказы: так, я магу нікім з іх не быць.
І ў кожнай з гэтых роляў, у мяне ёсць выбар: быць ці не быць.
А калі ёсць магчымасць выбару і адказу, тады яго можна і зрабіць.
Вось і пачынаецца, што кожны раз калі пытанне ёсць, мы выбіраем сябе. 
Кожны раз выбіраем сябе нанава. Часта аўтаматычна, а часам асэнсавана.
Асэнсаваны выбар сябе - іскра свабоды ў міры дэтэрмінізму. 
Вось гэта і ёсць жыццё.