Мышкі Ксю і Лю. Глава 11 - Зоркі выконваюць жаданні

Мышкі Ксю і Лю глядзелі ў начное неба і назіралі за зоркамі. Яны вельмі хацелі не прапусціць ніводнай міргаючай зоркі. Хацелася загадаць штосьці глыбокае і важнае. Не тое, што звычайна дае чамаданчык. А тое, што нават немагчыма пачапаць рукамі. Яны ўзіраліся ў светлыя кропачкі неба, а потым хутка хутка шапталі нешта сабе. Гэта хутчэй за ўсё былі іх таямнічыя жаданні. Жаданні, якія не ведаў ніхто акрамя нашых мышак. 

І што вы думаеце? Як праверыць, ці споўніліся іх жаданні, ці не? 
Баюся, што гэта немагчыма. Бо трэба было б абляцець увесь свет, на ўсе часы наперад. І дазнацца, ці сталі іншыя мышкі свету жыць лепш, весялей, з большай радасцю і пяшчотай. Ці з'явіліся ў бедных маленькіх мышатак, новыя прыгожыя цацкі. Ці знайшлі згубленыя мышкі сваіх тату і маму. Ці ўсё становіцца ў іх лепш, чым было раней? Ці больш шчаслівымі нараджаюсцца новыя зусім крошачныя мышаняткі. Вось так. Хоць і вельмі таямнічыя і нікому не вядомыя жаданні яны шапталі. Але маю паставіць на кану басейн ды каяк, што так і было. 

І вось, пасля дзіўнага начнога неба. Мышкі такі вырашылі павандраваць у часе і прасторы. Каб высветліць, ці лепш стала жыць якім мышкам у гэтым свеце? Ці дапамаглі згасаючыя зоркі, нарадзіць радасць у гэтым свеце. 

Не доўга думаючы, яны загадалі чамаданчыку, перанесціся да самай няшчаснай мышкі ў гэтым свеце. Далічылі да трох. І зніклі ў прасторы. А зусім у іншым канцы света з'явіліся. Гэта было неверегодна. Яны яшчэ ніколі не бачылі такой цудоўнай і прыгожай мышынай нары. Гэта быў цэлы палац. Усё было на сваім месцы. А некаторыя куты нагадвалі прыгожыя вітрыны дзіцячых мышыных крам. Вось гэта да, сказала Лю. Напэўна мы памыліліся з нашым жаданнем. І трапілі да самай шчаслівай мышкі на свеце. 

Аднекуль пачуўся самотны гук, нават не проста гук, а нейкія словы. 
І да іх прыйшла мыш. І сказала, так я самая шчаслівая мыш на свеце, і гэта так невыносна. Так сумна. Бо няма нікога шчаслівейшага за мяне. Але мне так хочацца плакаць. І я нават не ведаю, што ж мне яшчэ набыць каб стаць больш шчаслівай. Такі вось сумны свет у якім мы жывем. 

Ксю і Лю здзівілся. Неяк не так, павінна была выглядаць самая шчаслівая мышка на свеце. Усёжтакі мы мелі рацыю. Гэтая мышка, няшчасна тым, што нават не ведае, што магло б зрабіць яе па сапраўднаму шчаслівай. 
Стала неяк сорамна і сумна. 

Ксю адразу прапанавала новай мышке сябраваць - але тая, аглядзеўшы яе зверху до нізу сказала. Ведаеш, неяк ты не такая багатая як я. Я з табой сябраваць не збіраюся. Мне лепш адной быць, чым з такімі мышамі як ты вадзіцца. Лю не доўга думаючы, укусіла тую грубую мышку за хвост. Мыш зааарала, а Лю сказала - не крыўдзі Ксю! А не то, я табе яшчэ вухі і лапы паадкусваю. 

Мыш спужалася, надзьмулася і зусім засумавала. 

Ксю і Лю думалі, ну як жа так, чаму зоркі, не падаравалі гэтай мышке хоць трошачку, крышачку радасці.... 

Можа таму, што яны жадалі мышкам самых розных цацак, падарункаў.... А ў гэтай такога дабра хапала. І яно ёй ніяк не рабіла лепш. Толькі месца займалася. І тады, Ксю вырашыла памяняць сваё жаданне для зорак. І папрасіла для гэтай мышкі.... 

... сапраўднага шчасця, штоб ёй не здарылася, каб яна была шчаслівая. 
Але зорка, не разумее такіх словаў. І ціхім рэхам запытала: А што, трэба гэтай мышке, для сапраўднага шчасця? 

- Сяброўства і Кахання 
Сказала Ксю.

А што трэба нашай мышке, каб у яе з'явіліся сябры? 
- Ёй трэба навучыцца сябраваць, а як гэта зрабіць? Як навучыцца сябраваць? - проста падыйсці да чалавека. Маё імя мышка, а тваё? - Давай сябраваць! 
- Калі добра, давай сябруй з ім. А калі не, проста адчапіся. І падыдзі да іншага. 
- Табе не абавязкова любіць, усе што ён любіць, але даваць прастору, каб і ты магла любіць і ён мог любіць. 

Дзякуй, сказала зорка, і пайшла выконваць загаданнае жаданне.