Мне так добра з табой дарагая...
Мне так добра з табой дарагая
Я не марыў аб шчасці такім
Каб прачнуўшыся раніцай самай
Акрылённым быць нават без крыл
Без напругі, тугі і выцця
Адчуваю з табою імгненні
Самабытнага шчасця-быцця
Разглядаем з табой усё навокал
Пагружаемся ў цемру... і зноў
Аднаўляюцца тайны сумлення
І любоўю натхняем любоў.
Усё завершыцца ў гэтым сусвеце
Шмат што зменіцца, верыш, удваіх
Акрылённыя нашым каханнем,
Пагуляем у сусветах другіх
____
Учора натхніўся снежным лесам, а сёння на прагулцы напісаў верш для Дашы.